Mehonieuws : Speelsters in de kijker,  F*R*I*E*N*D*S !

 

 

Weledelgestrenge Zwienkerkenaars, beste Zwientjes, beste Mehonians, beste al de rest,

 

Beste…wensen voor 2022 allereerst, en nóg meer vrijheid gewenst dan in het Rijk der Vrijheid, waarin we nu leven (naar het schijnt). Er mogen op dit moment dan misschien geen volleybalmatchen zijn, maar we hebben natuurlijk wel nog Mehoni speelsters. ’t Zal wel zijn ! Om dat te bewijzen trekken we nog eens een blik Mehonias open. Ja, U leest het goed, hieronder interviewen we niet één speelster, maar twee tegelijk, you get two for the price of one.

 

De twee Mehonias die hieronder over van alles uit de biecht klappen, zijn samen goed voor meer dan 25 jaar (!) Mehoni-ervaring, en hebben niet alles maar toch veel gemeenschappelijk zoals : beide opgroeien in Zwienkerke,  trotse alumni zijn van Zwienkerke Low School, verjaardag- en communiefeestjes samen doen, ravotten in de 39^e FOS Scouts, gaan lopen in onze polders, samen volleyballen bij Mehoni 1.0 en ook gelijktijdig 6 jaar St. Lodewijks in Brugge overleven. Nog niet genoeg ? Allé dan, daarna trok dit olijk duo naar Gent (de UG) en, de cirkel is weer rond, want… ze spelen nu opnieuw samen bij Mehoni 2.0, bij onze VLaMmen (VLM) afdeling. Dat gaat hier over tweelingzussen, denkt u nu wellicht ? Ga weg, die compleet gelijklopende levenswandel is louter toevallig. Hier zijn ze, Sara en Sofie, VLaMmen speelsters en vooral ook al hééééél lang vriendinnen. De vragen hieronder worden dan ook opgetrokken rond dat thema. Lets’ go…

 

Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft twee keer. @Sara en Sofie, jullie hebben best wel wat samen gedaan in’t leven zeg. Maar, wat is eigenlijk jullie eerste herinnering van een gezamenlijke activiteit ?  Kom, denk na…

Beiden : Onze eerste ‘gezamenlijke activiteit’ moet in de herfst van 1994 geweest zijn in de eerste kleuterklas bij juffrouw Lieve. Hoewel dat hoogstwaarschijnlijk een fantastische ervaring moet zijn geweest, herinneren we ons daar helemaal niets meer van. Verder hebben we zodanig veel herinneringen, uit de volleybal, de scouts, school… dat het moeilijk is om onze eerste herinnering te vinden. Daarom hebben we er gewoon eentje uitgepikt dat we ons nog allebei goed voor de geest kunnen halen. In de lagere school gingen we namelijk heel regelmatig bij elkaar spelen. We waren toen in volle K3-modus en keken naar de videocassette om de dansjes na te doen. Op het einde van de middag volgde dan een kort optreden voor de ouders. Soms hadden we zelfs het geluk dat we bij elkaar mochten blijven eten. Ik (Sara) heb bijvoorbeeld ‘sandwiches met gesmolten kaas’ bij Sofie leren eten, een echte aanrader! (n.v.d.r. : @de boterhammenbrigade van de huidige M&M (‘Mehoni Meiden’) : onthoud deze tip voor na de thuismatchen, njammie !).

 

I’ll be there for you ! Terwijl we nu toch in’t verleden aan het ploegen zijn, welke was jullie favoriete jeugdserie om naar te kijken (en waarom) ?

Sofie : SPRING ! Ik danste vroeger enorm graag, nu nog steeds trouwens, en keek zo graag naar de verschillende choreografieën van Spring in de dansschool. Ik kon alle liedjes meezingen, ook dat kan ik na al die jaren nog steeds. Als er een liedje van Spring op de radio komt zing ik volle borst mee (n.v.d.r. : holi moli…) Ik keek wel wat op naar Katrijn en vond haar superleuk in de serie. Als klein kind wou ik graag op haar lijken.

Sara : Mijn favoriete jeugdseries moeten toch wel Spring en W817 geweest zijn, twee series die nu trouwens weer populair geworden zijn. Beide programma’s werden onmiddellijk na elkaar uitgezonden rond 18u30, de ideale ontspanning na het avondeten dus. Af en toe waren er echter frustraties, omdat een zekere stoorzender naar het nieuws wilde kijken en we zo het einde van W817 moesten missen… (ik kijk naar niemand 😉) (n.v.d.r. : het generatieconflict, beste lezers, ’t is van alle tijden…).

 

Good times + crazy friends make great memories.  Over naar Mehoni nu, geef eens een korte beschrijving van de grappigste of meest memorabele belevenis bij Mehoni 1.0, weet wel, de Mehoni van zo’n goeie 10 jaar geleden (extra punten zijn er voor antwoorden in ‘t West-Vlaams ). En een dijenkletser van Mehoni 2.0 ? 

Saar : Aangezien mijn West-Vlaams belachelijk slecht is, schrijf ik toch in Algemeen Nederlands. Ik heb het gevoel dat onze jeugdmatchen er altijd heel serieus aan toe gingen. Dat kan misschien ook moeilijk anders met Willy als coach. Samen in het busje op weg naar matchen op verplaatsing hebben we samen wel veel afgelachen, vaak met de muziekkeuze van de coach die, op z’n zachtst gezegd, meer aangepast was aan de chauffeur dan aan de passagiers 😊.

Wij hebben ook het geluk gehad om drie keer te mogen deelnemen aan de Europese Jeugdsportdagen: een heel weekend volleyballen tegen ploegen uit vijf verschillende landen. Dat was ook altijd een belevenis. Toen Nederland (Craenendonk) het gastland was, werden wij in gastgezinnen geplaatst. Omdat ze niet genoeg gastgezinnen vonden, hebben we uiteindelijk met de hele ploeg bij één supergastvrij gezin geslapen (toen we weggingen gaven zij aan ons een geschenkje!). Met zeven Mehoni-meisjes en de drie volleybaldochters van het gezin was het er een heel gezellige boel. Extra troef was het ronde, niet al te grote zwembad van het gezin.  We zijn daar met z’n allen in gekropen. Met tien in een klein zwembad konden we eigenlijk niet echt veel doen, dus hebben we maar constant toertjes gelopen en zo een draaikolk gecreëerd. Ik weet niet of het een hilarische herinnering is, maar het is er toch eentje die velen van ons bijgebleven is.

Sofie : Oei oei, in het West-Vlaams… Mijn ‘west-vloams’ is niet meer wat het geweest is. Nu is het eerder ‘uust-vloams’ geworden… Oké, hier gaan we… JUNGLE SPEED op weekend, da was echt smittn! Veur corona zien wieder een weekendje op 'teambuilding' gewist. De sfeer is altied bère, ook op da weekend. ’s Oaves speelden wieder gezelschapsspelletjes tope, waaronder jungle speed. Aanhezien iedereen van onze ploeg nohal competitief ingesteld is kuje je wel al voorstellen hoe dat eraan toe ging... verschillende vrouwen werden door de ruimte hesleurd (jaja letterlijk) om dien totem toch maar niet te moeten afgev’n... Biekan had er etwien een blessure… kuje da peizen? (n.v.d.r. : tuurlijk, Sofie, we zien’t zo voor ons 😊, enne …Sofie : als je ooit een eens een beëdigde vertaling in ’t Uust-Vloams nodig hebt, je weet ondergetekende wonen hé !).

 

Quality is not an act, it’s a habit. @Sara, waarom moet Sofie vooral bij de VLaMmen blijven spelen ? Wat doet ze goed in en voor die ploeg ? 

Sara : Sofie MOET (n.v.d.r. : hier wordt duidelijk geen tegenspraak geduld !) bij ons blijven, omdat ze een heel goeie aanval heeft, waarmee ze al véél punten heeft gescoord. Daarnaast kan ze ook goed opslaan, wat natuurlijk ook altijd voor veel punten kan zorgen in een match.

@Sofie, deze Sara  was (en is nog) Mehoni speelster. Maar sinds enige tijd is ze ook coach van de Mini-Mehoni’s, en – aangezien niet alle Sara’s in de gemeenteraad van ons dorp kunnen zitten - zit in het…bestuur van de club. Zoveel jobs cumuleren !… Zeg jij eens, Sofie, welke bijdrage(n) kan ze daar in daar bestuur leveren volgens jou ?

Sofie : Met haar leerkracht skills en scoutservaring denk ik dat Sara goed is in organiseren van bepaalde evenementen. Ze is ook enorm plichtsbewust, dus ze mogen in het bestuur in hun handjes wrijven dat Sara er deel van uit maakt.

 

If the Music is too Loud, you’re (probably) too old. Beste allebei, uit welingelichte bronnen weet jullie reporter dat de VLaMmen op maandagavond toch een beetje stil moeten zijn wanneer ze een match spelen, zodat de buren in de “Pijpenkop” rustig naar TV kunnen kijken, en op tijd en stond, ongestoord, onder de wol kunnen kruipen. Stel nu dat jullie toch lawaai à volonté mogen maken, en ongegeneerd ten prooi mogen zijn aan “knaldrang”. Daaraan kunnen jullie natuurlijk niet weerstaan, toch ? Zeg eens, welke opwarmingsmuziek zou er dan uit de luidsprekers knallen ?

Sofie: Mamacita – Black Eyed Peas. Goeie beat voor een goeie opwarming !

Sara : Voor mij alle muziek met een beetje beat in, zodat je energie krijgt om aan de match te beginnen. ‘Eye of the Tiger’ van Survivor bijvoorbeeld, of ‘Don’t stop me now’ van Queen. Voor mij persoonlijk mag een uptempo liedje van Abba ook niet ontbreken, ‘Voulez-vous’ of ‘Lay all your love on me’ bijvoorbeeld. Daar word ik onmiddellijk vrolijk van.  (n.v.d.r. : good busy, good busy…en vergeet ook niet I Gotta Feeling van diezelfde Black Eyed Peas)

 

I don’t know where we’re going, but I know it won’t be boring. @Beste allebei : zoals hierboven aangehaald, hebben jullie al heel wat samen gedaan in’t leven tot nu toe. Jullie zijn duidelijk “now and then combined”. Maar, fast forward nu, mochten jullie in de toekomst nog iets plezant samen doen (buiten Mehoni om), wat zouden jullie dan kiezen ?

Beiden : Samen op reis! We hebben al zeer veel samen gedaan, maar zijn nog niet samen op reis gegaan (uitgezonderd naar Corsica op buitenlands kamp). Als we naar Rome gaan kan Sara gids spelen 😉. (n.v.d.r. : deze ervaringsdeskundige kan het getuigen : de beste Rome gids die je kan bedenken !)

 

 

 

Teams make dreams. Wat het meest opvalt bij de VLaMmen, alias “the Wolfpack” van Mehoni, is de goeie teamspirit, dat duidelijk te zien is aan het bijna constant lachen op en rond het plein. De VLaMmen zijn een zeldzame soort die zowel lachen wanneer ze fouten maken als bij het scoren…Echt, beste lezer, neem het aan van ondergetekende : onze VLaMmen zijn gewoon de pretpark-afdeling van Mehoni ! @beiden nu : wat is het recept van die goeie teamspirit ? Wat doen jullie, naast het plein, om een goed team te zijn op het plein ? Welke activiteit zouden jullie aan de M&M, jullie jongere teamgenoten, aanraden om hun teamspirit op peil te houden (bvb. buiten het volleybalseizoen).

 

Beiden : Bedankt vooreerst om ons aan dat leeftijdsverschil met de M&M te herinneren 😉. We denken dat het ‘geheim’ van ons team is, dat we al een hele tijd met min of meer dezelfde ploeg samenspelen. Zo raak je goed op elkaar ingespeeld en weet iedereen perfect wat er moet gebeuren op het veld. Wij blijven ook zo goed als na elke match nog iets drinken in de cafetaria, als het mag van Corona tenminste. Buiten het volleybalseizoen kunnen we een weekendje (dagje) weg met de hele ploeg aanraden. Niet op stage om te volleyballen, maar gewoon om samen leuke dingen te doen. Een goeie teambuildingactiviteit op zo’n weekend kan bijvoorbeeld een escape room zijn: met z’n alleen samenwerken om puzzels op te lossen om zo te kunnen uitbreken. Na het seizoen proberen we ook nog samen te sporten. Padel spelen we al een aantal jaar in de zomer, of buiten volleyballen. Dit kan alleen maar bevorderlijk zijn voor de teamspirit.

 

When I count my blessings, I count you twice. @Sofie, verzin eens drie eigenschappen die in u opkomen als je Sara zou moeten typeren.  @Sara : je voelde hem ongetwijfeld komen : wat typeert Sofie ? 

Sofie : Betrouwbaar, Sociaal, Intelligent. Ik kan er nog veel meer geven, maar belangrijkste is dat ze een super goede vriendin is en dat zal altijd zo blijven. In al die jaren dat we bevriend zijn (ondertussen 27 jaar) kan ik mij geen enkele ruzie tussen ons bedenken. Dus dat zegt al genoeg 😉

Sara : Sofie heeft ooit in de scouts een mooie totem gekregen, Dartele Azara (Een Azara is een jakhals, maar ‘Azara’ klinkt toch veel beter, hé). Dartel, vrolijk en goedlachs is ze nog steeds. In de beschrijving stond ook dat ze heel sociaal is, wat ook nog steeds klopt. Eén van de meest opvallende eigenschappen uit haar totem is dat ze ‘vooral ’s nachts actief (!) zou zijn’. Dit heeft wel voor wat hilariteit gezorgd toen ze haar totem kreeg. Met een peuter in huis vermoed ik dat ze nu ook af en toe nog ’s nachts actief zal moeten zijn. Een laatste eigenschap, niet uit haar totem gehaald, maar daarom niet minder waar, is dat je op Sofie altijd kan rekenen.

 

Make magic happen ! Hey, jullie zijn beiden opgegroeid met Harry Potter. Techniek en toverkunst staan voor niets tegenwoordig, we sluiten dus niets meer uit. Stel dat jullie op een dag zouden mogen opstaan met een bijkomende eigenschap of talent, welke zou dat dan zijn ?

Sofie: Een speedknop hebben ! Sommige zaken, vooral huishoudzaken, nemen zoveel tijd in beslag en dat is puur tijdsverlies. Hoe zalig zou het niet zijn als je een knop hebt waardoor je bijvoorbeeld  sneller kookt , of de was opplooit… Iets dat normaal een half uur duurt, kan plots in 5 minuten gefixt zijn, hoe zalig is dat?! Zo blijft er meer tijd over voor leuke dingen 😃

Sara :  Ik zou het wel leuk vinden als ik mezelf op bepaalde momenten van de dag letterlijk in twee zou kunnen splitsen. Op dagen die te weinig uren lijken te hebben, zou je jezelf dan kunnen splitsen en twee dingen tegelijk doen. Lijkt me superhandig. Je kan alles doen wat je wil en moet niet aan kwaliteit van je activiteit inboeten. Stel je voor: Sara 1 is thuis aan het koken, terwijl Sara 2 in Zuienkerke training aan het geven is bijvoorbeeld.  (n.v.d.r. : we kunnen het ons levendig voorstellen 😊). 

 

Finding friends with the same mental disorder…is priceless ! Nog eentje in dat genre om het af te leren : wat zouden jullie uitspoken als je een dag onzichtbaar was ?

Sofie : Ik zou wel graag eens een vlieg zijn zodat ik onzichtbaar kan vliegen naar eender waar ik wil. Bv naar de crèche van mijn dochter. Dan kan ik eens kijken wat ze daar allemaal uitspookt…

Sara : Ik ook ! Als ik een dag onzichtbaar zou zijn, zou ik allerlei dingen doen waarvoor ik zogezegd te oud ben. Ik zou me nog eens een hele dag als een kind gedragen. Op een trampoline springen, kinderliedjes luidkeels meezingen, onnozel doen… zonder dat je je daarvoor moet schamen. Lijkt me een supertoffe dag! 

 

Het is beter bewonderd te worden, dan populair te zijn. Zeg eens, voor welke nog levende mens, al of niet beroemd, hebben jullie veel bewondering (en waarom) ?

Sofie : Goh ik heb niet echt een idool ofzo… Ik kijk vooral op naar mensen die van nergens komen en die dan door zodanig hard te werken of hun hart te volgen het dan wel kunnen maken. Ik weet dat dit zeer serieus klinkt, maar ik heb echt bewondering voor die mensen.

Sara : Ik heb bewondering voor mensen die gelukkig zijn met de gewone, maar belangrijke zaken in het leven: familie, vrienden, liefde… en daar ook oprecht moeite voor doen; mensen die niet zagen en klagen over andere zaken, die er minder toe doen. Zelf probeer ik ook zo te zijn. Als ik dan iemand als voorbeeld hiervoor moet kiezen, moet dat toch wel mijn oma zijn: ze staat altijd klaar om iedereen met open armen in haar huis te ontvangen en klaagt zelden of nooit. (n.v.d.r. : leeftijd speelt hier geen rol; uw reporter denkt dat er ééntje een driedubbele salto zal springen als ze dit leest 😉).

 

You don’t have to be crazy to be my friend, I’ll train you. @allebei: ondergetekende heeft het even nagekeken, jullie staan met de Desparate Housewives afdeling van Mehoni zomaar eventjes…derde (3^e !) in de rangschikking, acht overwinningen …and counting !!! Ow zeker ! Een beetje ambitie is hier dus op zijn plaats : de Mehoni VLaMmen kunnen dit seizoen nog als EERSTE eindigen, anders gezegd kampioen spelen ! Ja, ja, het wordt zelfs waarschijnlijk. Meestal doen atleten op zo’n heuglijk moment iets zot. Bvb. een Olympiër tatoeëert zich de 5 ringen op de …(?), wielrenners die het WK winnen laten hun baard groeien of scheren zich compleet kaal, voetballers verven hun haar in de clubkleuren…Misschien zien jullie zoiets niet direct zitten, maar stel nu dat jullie kampioen zouden spelen, wat zouden jullie (met heel de ploeg natuurlijk) wél als zottigheid doen om die prestatie extra kleur te geven ? Allé, enkele voorbeelden : alle VLaMmen met haarcoupe en -kleur van Pipi Langkous, of met een snor onder jullie neus geschilderd, …? Jullie kunnen ongetwijfeld wel een zotte kampioenenviering bedenken. We willen het weten, gooi het in de groep :

Beiden : We hadden al het ‘wilde’ idee om een VLaMmen-trui te laten maken met een door Marieke ontworpen logo op. Zo kunnen we lekker intimiderend het veld op komen. Én we kunnen dat eigenlijk gewoon doen, of we nu kampioen spelen of niet.  (n.v.d.r. : zoals jullie zelf zeggen : Gewoon doen, want we geven ons niet  !)