Koen Scherpereel (1961-1997)
 

Na zijn studies aan het Hoger Instituut voor Beeldende Kunst -afdeling grafische kunsten in Gent leefde en werkte hij 8 jaar in de schaduw van de kerktoren in Meetkerke. Koen was bijzonder begaafd, in de eerste plaats in de beeldende kunsten, vooral schilderkunst in alle vormen: olie, aquarel, ets, lino, schilderen op zijde, en was ook bedreven in grafiek, sculptuur en het ontwerpen van juwelen. Bovendien was hij actief als dichter en uitvoerende musicus, speelde hij piano, orgel en gitaar. Hij heeft tientallen dagboeken volgeschreven met gedichten en verhalen, die hij dan met gekleurde tekeningen en kleine aquarellen illustreerde.

In al zijn werken komt hij allereerst naar voren als een monumentalist, en een groot colorist. Zijn figuren -vrouwen, dieren, demonen, maskers, gedrochten en ook vaak zelfportretten- verschijnen veelal in open lucht, onder een altijd blauwe hemel en komen duidelijk uit voor hun mening of houding: opstand, angst, zot geweld, uitdaging, verdriet, timiditeit, geborgenheid. Hij had uitzonderlijke technische kennis, een vermogen om correct te tekenen en een scherpe zin voor compositie.

Koen had een geheel eigen tekenstijl en zijn werken gingen uitsluitend en alleen over zijn/het leven van elke dag. Zijn talrijke werken, meer dan duizend, blijven getuigen van een gedreven en getalenteerd kunstenaar. De werken van Koen zijn duidelijk de weerkaatsing van zijn bewogen levenswandel en persoonlijkheid. Of zoals hij het zelf zei: “Kunst is communiceren met mezelf; ik heb een passionele liefdesrelatie met wat ik voortbreng. Schilderen is herscheppen, dromen en verlangens in werkelijkheid omzetten.”

36 jaar oud, sloeg het noodlot toe en na 145 dagen in het brandwondencentrum overleed Koen aan zijn verwondingen. Deze jong gestorven kunstenaar zal in lengte van jaren bekend blijven, omdat hij wakker en alert, eerlijk en volhoudend zijn eigen weg is gegaan.

Jenny Verplanke

Jenny Verplanke geboren en getogen in Zeeuws-Vlaanderen, woont en werkt nu in Houtave. Het oude dorpsschooltje werd er omgevormd tot een kunstoase in het vredige polderlandschap. Toch is in de schilderijen geen sprake van poldermodellen. De inspiratie komt ontegensprekelijk uit Afrika. Vijf jaar woonde en werkte ze samen met haar man als vrijwillegers in Togo. De afgelopen vijf jaar waren ze met enkele andere creatievelingen actief in Oeganda. Tekenen en schilderen met gewezen kindsoldaten en op de vluchtelingenkampen. Het is de hoop en de veerkracht die deze mensen uitstralen die meermaals thema en inspiratie zijn voor de werken van Jenny. www.jennyverplanke.be

Peter Six

Peter geeft zijn werken geen titels, net zoals ook de primitieve grotschilderingen geen titels dragen. In heel wat schilderijen wordt men geconfronteerd met logge, primitieve oervormen, monolieten die door hun ruw geborstelde grauwe kleuren een bepaalde intensiteit uitstralen. Rond deze vormen ontwikkelt zich telkens een grillige, schijnbaar spontane en willekeurige compositie van punten en lijnen die binnen de opgesplitste vlakken een aantal obscure relaties uitdrukken. Soms ontstaan in de bekraste, ingekerfde en gerasterde verflagen ook bepaalde mysterieuze symbolen, merktekens of signalen die in het werk een diepere en moeilijk te duiden betekenis leggen. In bepaalde gevallen wil de kunstenaar wel enige duidelijkheid bieden omtrent zijn referentiekader via architecturale of geometrische versieringen maar meestal houdt hij het bij stugge archetypes die niet zo gemakkelijk hun geheim prijsgeven. (Peter Roose)

Koenraad Vandewiele

Studeerde aan de Akademie van Gent in de periode dat ‘scherpen’ aan St-Lukas studeerde. Onder de naam ‘DE BRUGSE VIJVEN’ zetten we enkele tentoonstellingen op in Brugge en omstreken. Nadien gingen we elk onze weg. Muziek blijft, na reizen één van de grootste inspiratiebronnen. Schetsboeken liggen aan de basis van de uitgevoerde werken, met toepassing van een ‘zuiderse’ kleurkeuze, aangevuld met tekst en soms ‘objets trouvé’. De figuratieve iconografie is duidelijk aanwezig in het werk. Koenraad geeft nu les aan de afdeling ‘publiciteit en illustratie’ van het KTA BRUGGE. Zet regelmatig kunstprojecten op voor buitenlandse bedrijven.

Marleen Matthys (Brugge, 1953)

Al dertig jaar duurt de zoektocht van Marleen naar de pure emotie in haar plastische beeldtaal. Haar schilderijen ontstaan intuitief, laag na laag, soms toevoegend, soms wegkrabbend, maar telkens opbouwend, helend en kwetsbaar, onbevangen op zoek naar wat haar raakt. Open en eerlijk, maar uitermate complex, manifesteert de mens zich in de doeken van Marleen Matthys. Aan de toeschouwer laat ze de vrijheid om zichzelf te ontdekken in deze poëtische landschappen van de ziel. Van de Vrije Grafiek die ze studeerde aan Sint-Lucas Gent is Marleen Matthys geëvolueerd naar de acrylschilderkunst en -meer recent- naar het vervaardigen van beelden.

Vanuit een persoonlijke fascinatie voor de innerlijke gelaagdheid van de mens, en de zoektocht naar het authentieke contact, probeert zij in beelden te vatten waar woorden ontoereikend zijn. Het ongrijpbare wezen van de mens inspireert haar telkens opnieuw.

Werken van Koen Scherpereel, uit de collectie van Bart Vansteenkiste

Milan Martinik

Opleiding Glas en porseleinkunst, Hoger instituut voor kunst te Praag, porseleinsculpturen en schalen

Guido Dobbelaere

Hoe abstract het werk van Guido Dobbelaere op het eerste gezicht ook mag lijken, meestal ligt het landschap als inspiratiebron aan de basis van zijn scheppen. Het vreemde of vervreemde landschap is een soort resonantieruimte voor de nomadische mens -voor de mens onderweg. Zijn schilderijen gaan over leven en dood, existentiële ervaringen en emoties. Vaak is zijn werk bezwerend, bevat het rituele elementen die afkomstig schijnen uit verre en oude culturen. De materie die hij gebruikt is niet zoals bij vele anderen een doel op zich, maar een middel om de innerlijke bewogenheid tastbaar te maken.

Pia Burrick

Glaskunst anders dan anders, weg van het puur decoratieve, vertrekkend van dezelfde materie: “21 porties licht”


  

Peter Jonckheere

Wie zich voor dit werk openstelt, zal merken dat de figuren in hun schamele en schaamteloze naaktheid ook een onmiskenbare sensualiteit uitstralen en dat zij door de kunstenaar benaderd worden met een ingehouden tederheid.