Toespraak van burgemeester Alain De Vlieghe

Beste diamanten jubilarissen YOLANDA EN CAMIEL
Beste kinderen Marleen , Luc en Sophie, en beste kleinkinderen
Lieselot, Pieter, Florine en Claire en baby Kamiel, beste aangetrouwde kinderen,
Beste familie en goede vrienden,

Vandaag zijn we hier met velen bijeen om een heugelijke en mooie dag te vieren in het huwelijksleven van Yolanda en Camiel. Bijna 60 jaar geleden , meer bepaald op 22 oktober van het jaar 1957 stapten zij in het huwelijksbootje te Meetkerke. Zoals dat vroeger de gewoonte was, werd er gehuwd in de woonplaats van het meisje. YOlanda of Landa is geboren in Meetkerke. Zij groeide op in het landbouwersgezin Monteyne samen met haar 3 zussen en 1 broer. Zij deed haar lagere school in Meetkerke . Tijdens de oorlog ging ze noodgedwongen naar Sint-Andries om daarna nog 3 jaar te studeren bij de zusters Maricolen in Brugge. Dan bleef ze thuis om mee te helpen op de boerderij. Daar waren extra handen welkom.

Yolanda schrok er niet voor terug om de handen uit de mouwen te steken Ze heeft zeer veel en heel hard gewerkt en dat kwam later van pas als vrouw van een zelfstandige. En het is thuis op de boerderij dat ze de liefde van haar leven gevonden heeft Camiel Vanbesien..

Die kwam regelmatig op het hof om de pikdorser te herstellen. Zo is de vlam overgeslagen en op 23 oktober 1957 een dag na hun wettelijk huwelijk stonden zij voor het altaar om elkaar eeuwige trouw te beloven . Feest werd er gevierd in het Breughelhof. Camiel is afkomstig van Houtave. Hij is geboren op de zolder van een klein huisje recht tegenover de kerk van Houtave. Daar groeide hij op in een gezin van 2 zonen. Hij heeft school gelopen in Houtave in de gemeenteschool. Maar tijdens de oorlog werd er les gegeven in wat nu restaurant de Roeschaert is. In die tijd was dat een klein winkeltje dat in de oorlog omgevormd werd tot school.

Na zijn lagere school heeft hij 3 jaar in Sint-Leo gezeten en 3 jaar in de Stuiverstraat te Oostende als intern. Op zijn 18de is hij dan afgestudeerd met het diploma van werktuigkundige op zak. Na zijn schooltijd had het vaderland hem nodig. Camiel weet meer dan 60 jaar later nog zijn stamnummer van buiten: nummer 5260290. Dat wil zeggen dat zijn legerdienst een grote indruk heeft nagelaten en ik vermoed in positieve zin. Zijn opleiding heeft hij gedaan in Amay en daarna in Jambe. Zijn eigenlijke legerdienst vond plaats in Duitsland: eerst in Delbruck niet ver van Keulen en daarna in Arolsen. Hij werkte als mecanicien in het leger.

Na zijn legerdienst is hij in de zaak van vader gaan werken. ln 1947 kocht zijn vader al zijn eerste pikdorser en later heeft hij er nog 2 bijgekocht. Na zijn huwelijk heeft hij samen met Yolanda de touwtjes van het bedrijf in handen genomen. Het bedrijf werd uitgebreid en Camiel specialiseerde zich in erwten. Zijn werkterrein was de streek rond Kortemark. Intussen tijd werden de kinderen geboren: Marleen in 60, Luc in 62 en 12 jaar later
het kakkernestje Sophie.

Yolanda kreeg het druk in het huishouden, maar daarnaast stond ze paraat in de firma. Alles regelen en organiseren, dikwijls om zot te draaien. In die tijd waren er nog geen graanhandelaars. En elke mlddag zorgde zij ook nog voor warm eten voor de chauffeurs. Camiel heeft de zaak geleid tot 1987. Dan heeft hij het bedrijf overgelaten aan zoon Luc. Momenteel heeft Luc zo'n 12 erwtenmachines die vooral gebruikt worden in Frankrijk in de streek rond Parijs. Daarnaast is hij gespecialiseerd in constructiewerken. Hij werkt met 10 personen, maar in de zomer kan dat oplopen tot 40

Na het huwelijk van Luc zijn onze jubilarissen naar Nieuwmunster gaan wonen. Niet om op hun lauweren te rusten , maar wel om een camping uit te baten: camping Kayola. Nu wordt de camping uitgebaat door de jongste dochter Sophie.

Maar gelukkig was er af en toe tijd voor wat ontspanning. Onze jubilarissen zijn regelmatig op reis geweest. Het is vooral Camiel die graag naar het buitenland trekt. Yolanda is al content met een uitstapje naar Sluis met haar 2 dochters waarmee ze een hechte band heeft. Zo hebben ze Cuba en Zuid- Afrika bezocht, en zijn ze heel veel naar Italië geweest. Camiel ging niet alleen voor het plezier naar Italië, hij heeft daar regelmatig een
opleiding gevolgd voor Laverda en ook om naar de landbouwbeurzen te gaan. Vandaar dat hij al een aardig mondje Italiaans praat.

In de winterperiode brachten Yolanda en Camiel jaarlijks een maand door in Spanje, om te genieten van de warmte en de zon. Ze hebben dat heel vele jaren gedaan maar dat is verleden tijd. Nu blijven ze thuis, waar ze zich goed kunnen bezighouden. Camiel zit bijna dagelijks in zijn aterliertje om te knutselen aan oude tractoren. Hoe meer ze kapot zijn, hoe liever dat hij het heeft. Soms maakt hij van 3 slechte tractoren, 2 goeie. Zijn oude tractoren zijn regelmatig te zien, onlangs stonden ze nog te pronken op de boerenmarkt in Nieuwmunster.

  
Maar dat werken aan tractoren lukt niet elke dag, soms moet hij mee met Yolanda om te winkelen of om te kaarten of te fietsen. Ze zijn lid van de kaartersclub in Nieuwmunster en Meetkerke. En onze jubilarissen hun grootste hobby zijn de natuurlijk de kleinkinderen. De deur van oma en opa staat steeds wagenwijd open voor hun oogappels. En dit jaar, in januari hebben ze er nog een achterkleinkindje bijgekregen: kleine Kamiel, zoontje van de oudste kleindochter Lieselot. Camiel beklaagt er zich nu over dat ze naar den ouden nu niet meer omkijken, 't is al klein Kamieltje dat de klok slaat.

Beste diamanten jubilarissen, in naam van het schepencollege dank ik jullie voor de uitnodiging en ik wens jullie voor vandaag een gezellig feest toe en voor jullie verdere leven nog een goede gezondheid, veel liefde en gezelligheid en warme dagen. Het gaat jullie goed.