Op woensdag 23 oktober 2019 vierde de gemeente Zuienkerke de 100-ste verjaardag van Gerard Deschoolmeester. Hij werd er door het gemeentebestuur, en door familie en vrienden in de bloemetjes gezet en kreeg tevens een eremedaile van de vereniging van oud krijgsgevangenen.

 

 

 

Hierna de toespraak van burgemeester Alain De Vlieghe:

 

Wat een dag vandaag, Gerard vandaag ben je 100 jaar. Het is voor mij als burgemeester een grote eer en een nog groter genoegen dat ik jou mag huldigen met die speciale verjaardag. Jij bent de tweede inwoner van Zuienkerke die die magische kaap van 100 jaar hebt bereikt. ln 1935 mocht de toenmalige burgemeester van Zuienkerke, Gustaaf Neirinck , Rosalie Savels, beter gekend als Mietje Verlinde vieren als honderdjarige. En nu vandaag is het mijn beurt. lk zal hier in het kort jouw levensverhaal schetsen.

 

Op 23 oktober 1919 zag Gerard het levenslicht als tiende en tevens jongste kind van het landbouwersgezin Deschoolmeester. Hij groeide op in een warm nest en Gerard heeft mooie herinneringen aan zijn gelukkige jeugd. Hij weet nog goed hoe fier zijn vader was toen hij op 7-jarige leeftijd al kon lezen. Gerard ziet de warme en fiere blik van zijn vader nog voor zijn ogen. Tot zijn 12 iaar liep hij school te Zuienkerke bij zuster Barbara. Dan heeft hij nog tot zijn 15-de schoolgelopen in Sint-Leo te Brugge om dan thuis te blijven om mee te helpen op de boerderij.

 

 

ln 1938 heeft hij dan de boerderij overgenomen op 18-jarige reeftijd. Hij had nochtans nooit landbouwschool gevolgd, enkel een beetje avondschool bij meester Beyne en toch was híj een zeer goede landbouwer. Híj heeft heel veel geleerd uit een boek geschreven door een professor van de universiteit van Gent.

 

Toen brak de oorlog uit. Samen met Camiel Pyra heeft hij 6 maanden opleiding gevolgd in Brugge. Hij heeft eerst aan het front gevochten aan het Albertkanaal in Kuringen en dan een beetje overal: in Willebroek, Berlijn, Maagdenburg en in Hannover tot 24 april 1941. Dan werd hij gevangen genomen en ging hij als krijgsgevangene op een boerderij in Duitsland werken, een boerderij van 20 ha met 2 paarden . Hij werd daar op de boerderij vooral gewaardeerd om zijn kunde om te ploegen met paarden. Gerard voelde zich daar kind ten huize en toen de oortog afgelopen was en Gerard terug huiswaarts keerde stond de moeder te wenen, niet enkel om het vertrek van Gerard maar ook omdat ze niet wist dat haar 2 zonen nog in leven waren.

 

 

Na de oorlog heeft hij zijn grote liefde leren kennen: Esther Vermeersch. Op 15 april 1947 zijn ze getrouwd. Ze hadden een huwelijksreis naar parijs gepland maar wegens het slechte weer, dat jaar, was het werk op het land niet gedaan en is de reis niet doorgegaan. ln februari 1948 werd hun eerste kind geboren: Agnes en in april 1967 hun Iaatste: Joris. Zij hebben samen 14 kinderen op de wereld gezet, waarvan er nog 10 in leven zijn.

 

ln 2012 mocht ik Gerard en Esther nog huldigen met hun briljanten huwelijk. Samen hebben ze 65 jaar lief en leed gedeeld. ln 2014 is Esther dan op 90 jarige leeftijd gestorven en bleef Gerard alleen achter, weliswaar goed omringd door de zorgen en liefde van zijn kinderen. Wat moet men eigenlijk doen om 100 jaar te worden . Natuurlijk een goede gezondheid hebben, een beetje geluk hebben en volgens Gerard "alles doen met mate". Zowel werken, als eten, drinken , feesten, roken ......

 

 

Het hangt er misschien ook een beetje vanaf waar dat je woont, jullie hebben het misschien gelezen of gehoord dat de mensen in Zuienkerke de hoogste levensverwachting hebben in West Vlaanderen. Wel Gerard is daar een mooi voorbeeld van. Hij zegt zelf dat hij met mate heeft gewerkt op zijn boerderij. Hij boerde zeer graag maar een van zijn favoriete zaken was ploegen met de paarden. Eigenlijk was werken op de boerderij zijn hobby, in de natuur zijn en zien dat alles groeit en bloeit, daar kon en kan Gerard enorm van genieten. Het planten en bewerken van vlas was een specialiteit van Gerard. Hier spreekt een gelukkige mens die zegt dat zijn werk zijn hobby is.

 

Gerard is in zijn leven weinig ziek geweest. Eens is hij gevallen bij de afbraak van een huis. Hij had 2 ribben gebroken maar hij is gered geweest door zijn 'toebaksdoos', die doorprikt werd door een ijzeren pin juist ter hoogte van zijn heup. En hij is nog eens gevallen bij het fruit plukken en is er met een paar kneuzingen vanaf gekomen. Van zijn 14 jaar is Gerard beginnen roken en nu nog rookt hij 3 à 4 sigaren per dag . Ook eet hij elke dag 'kerrepap' , maar alcohol drinken doet hij bijna niet meer. Wel zit hij elke dag op de hometrainer en doet hij elke dag zijn wandeling naar de grote baan. Vandaar zijn erenaam bij de kinderen en kleinkinderen: peetje bane.

 

 

 

Petrus Willem, de opa aan de andere kant, was peetje bos. Gerard heeft 12 kleinkinderen en 11 achterkleinkinderen. Overal in huis hangen er foto's van zijn oogappels en hij weet van elkeen nog het geboortejaar. Dagelijks leest hij nog de krant en volgt het nieuws, en dan vooral de plaatselijke politiek. Maar zelf in de politiek gaan, daar heeft hij altijd voor gepast. Elke dag schelt hij de patatten, de patatten die hij zelf heeft geplant en uitgekapt. Ook werken in zÍjn hof doet hij nog graag. En ín de winter een potje dammen of schaken.

 

Gedurende 38 jaar was Gerard lid van de kerkfabriek van Zuienkerke in opvolging van Theophiel Zwaenepoel. ln zijn living hangt er foto van Gerard met zijn beste vrienden: Walter Verleye, André Debuck en Jozef Goethals. Enkel Oscar Verhelst staat er niet op, zíjn goede vriend met wie hij elke zondag ging kaarten in het Boldershof. Gerard was een geliefd man en vriend in gans Zuienkerke, wat niet te verwonderen is, want hij is een minzaam en schoon mens . Hij heeft maar van 1 ding spijt en dat is dat híj niet met de computer kan werken. Hij heeft nochtans de kans gekregen om het te leren van Hubert Bonte via de kerkfabriek. Maar hij heeft wel zijn eigen gsm.

 

 

Beste Gerard, ík heb enorm genoten van het aangename gesprek dat ik met jou heb gehad ter voorbereiding van deze toespraak. Jij bent een zeer wíjs man met een mooie levensvisie, een mens díe het zowel met oud als jong goed kan vinden. lk dank je tevens voor de hartelijke ontvangst en ik wens je híerbij nog het allerbeste toe. Geniet van deze dag, natuurlijk met mate. Heel dikke proficiat namens het voltallige gemeentebestuur met je 100 jaar. Doe zo verder. Leve Gerard, leve Zuienkerke.

 

 

 

( Op 8 december 2019 overleed Gerard vrij onverwacht. Hij ruste in vrede. )